Het jaar loopt af. Gelukkig: kan ik eindelijk een toptien met u delen. U popelt natuurlijk om te weten welke films die ik dit jaar heb gezien de moeite waard waren? Hier komen ze, in willekeurige volgorde.
Metropolis. Klassieker van Fritz Lang uit 1927. Ongelooflijk hoe ver ze toen al waren.
Interview (2006), Amerikaanse remake van Van Gogh met duizelingwekkend spel van Steve Buschemi en Sienna Miller.
La Grande Bouffe (1973). Na twintig jaar zie je toch weer andere dingen.
The Spanish Earth (1937). Nogal eendimensionale documentaire van Joris Ivens, maar de beelden zijn krachtig en het commentaar van Ernest Hemingway ook.
C.R.A.Z.Y. (2005), heerlijke Franse feelgoodfilm van Jean-Marc Vallée over een gezin met enkele worstelende zoons. Fris spel van Marc-André Grondin.
Katzelmacher (1969). Bijna hypnotiserende film van Fassbinder.
Faustrecht der Freiheit (1974). Nog een Fassbinder, die zelf meespeelt in dit heerlijke homodrama. Goed om Karl Heinz Böhm weer eens terug te zien (kaiser Franz Joseph).
The Dreamers (2003) van Bertolucci. Eva Green draagt de film, die gelukkig niet al te zwaar is.
Une Affaire de Gout (2001) van Bernard Rapp. Kijkt lekker weg. Soms spannend, soms een grapje tussendoor, even lekker je overvolle mailbox vergeten.
Brothers (2004). Sterk Deens drama van Susanne Bier. Goeie acteurs ook. Zou zo'n film ooit in Nederland gemaakt kunnen worden?
maandag 29 december 2008
zaterdag 20 december 2008
Over een heikel punt (2)
Gezien de huidige tijdgeest kun je beter niet zeggen dat je tegen abortus bent. Tegenstanders beseffen dit en zijn dus ‘pro life’. Bert Dorenbos van de stichting Schreeuw om Leven heeft bij nietsvermoedende burgers voorlichtingsmateriaal in de bus gestopt, met onder meer een plastic foetus. Cabaretier Sjaak Bral schreef in het AD dat niemand, buiten de vrouw zelf, over abortus heeft te beslissen. Ziet hij niemand over het hoofd? O ja, het ongeboren kind, dat is er ook nog...
Als je in Nederland uiterlijk 24 weken oud bent, en nog niet geboren, wordt degene die je het leven onmogelijk maakt door de wet in bescherming genomen. Een speler van het Nederlands voetbalelftal maakte tijdens het laatste WK mee dat zijn dochtertje drie maanden te vroeg werd geboren en overleed. Het hele team was van slag en droeg rouwbanden. Het dochtertje was 2 weken ouder dan de termijn van 24 weken waarin abortus wettelijk is toegestaan.
In het AD van vrijdag 19 december stond een ingezonden brief van Marina L.: “Hoe denkt de stichting Schreeuw om Leven dat het gooien van een foetus door de brievenbus gaat aankomen bij degenen die geen kinderen kunnen krijgen?”
Een dag eerder schreef A.J. S. in dezelfde krant: “Grote klasse dat de stichting Schreeuw om Leven plastic foetussen uitdeelt. Dit om aandacht te vragen voor de jaarlijkse kindermoord in Nederland op circa 33.000 (!) kinderen in de moederschoot.”
Als je in Nederland uiterlijk 24 weken oud bent, en nog niet geboren, wordt degene die je het leven onmogelijk maakt door de wet in bescherming genomen. Een speler van het Nederlands voetbalelftal maakte tijdens het laatste WK mee dat zijn dochtertje drie maanden te vroeg werd geboren en overleed. Het hele team was van slag en droeg rouwbanden. Het dochtertje was 2 weken ouder dan de termijn van 24 weken waarin abortus wettelijk is toegestaan.
In het AD van vrijdag 19 december stond een ingezonden brief van Marina L.: “Hoe denkt de stichting Schreeuw om Leven dat het gooien van een foetus door de brievenbus gaat aankomen bij degenen die geen kinderen kunnen krijgen?”
Een dag eerder schreef A.J. S. in dezelfde krant: “Grote klasse dat de stichting Schreeuw om Leven plastic foetussen uitdeelt. Dit om aandacht te vragen voor de jaarlijkse kindermoord in Nederland op circa 33.000 (!) kinderen in de moederschoot.”
Over een heikel punt (1)
“Zo zijn we allemaal begonnen.”
“Zo’n kindje moet je niet doden.”
“Raar poppetje...”
“Hoopje slijm?”
“Alles zit erop.”
“...beetje stukgezogen...”
“...vliezen met kleine vlokjes...”
“We zijn gelukkig een stukje verder gegroeid.”
Deze en meer krasse uitspraken in een kort filmpje.
“Zo’n kindje moet je niet doden.”
“Raar poppetje...”
“Hoopje slijm?”
“Alles zit erop.”
“...beetje stukgezogen...”
“...vliezen met kleine vlokjes...”
“We zijn gelukkig een stukje verder gegroeid.”
Deze en meer krasse uitspraken in een kort filmpje.
dinsdag 16 december 2008
Over knallen met z'n allen
Bewustwording. Daar draait het om in het leven. Zwelgen in tomeloos genot is pas lekker wanneer je er met je volle verstand bij bent, niet wanneer je met één been in trance bent en met het andere in een roes. De stichting Staakt het Vuren voelt dat goed aan. Het idee is geniaal in zijn eenvoud: overheid maak een eind aan die uitlaatklep van geknal met Oudjaar en stel in elke plaats een vuurwerkregisseur aan die zorgt voor een symfonie van kleur en geluid. Een sympathiek initiatief dat waarschijnlijk breed gedragen wordt. Het moet daarom wel gek lopen wil de overheid daar achter gaan staan.
zaterdag 6 december 2008
Over het dorpsplein van Leeuwen (Beneden)
Beneden-Leeuwen: een rustig dorp met een onrustig dorpsplein. Ooit stond hier een monumentale boom die al dan niet per ongeluk door een (on)handige aannemer werd beschadigd en gerooid moest worden. De gemeente besloot dat het plein zou worden opgeleukt. Drie kunstenaars maakten een ontwerp. Dat van Ed van Heck viel bij de meerderheid van de bevolking het meest in de smaak. B en W stelde een commissie in om dat te toetsen. De uitkomst: het ontwerp van Ed van Heck viel bij de meerderheid van de bevolking het meest in de smaak. Maar B en W gaat niet overstag en laat weten dat een andere kandidaat de voorkeur verdient. De eigenwijze, excentrieke Ed van Heck, wiens handen kunnen maken wat in zijn geest opkomt, is over honderd jaar hoogstwaarschijnlijk de enige Leeuwenaar die men zich nog zal herinneren, of zijn beeld er nu wel of niet komt. De al dan niet gekozen burgemeester en zijn wethouders zullen daar niets aan af kunnen doen.
maandag 1 december 2008
Abonneren op:
Posts (Atom)
