Ik ben jaloers op Marcel Duyvestijn. Hij heeft een onbevangen wereldbeeld en zijn stukjes lezen als een trein.
“Ik schrijf veel voor de PvdA (waarvan ik liefdevol lid ben), maar werk ook voor opdrachtgevers als De Echo (wekelijkse column onder Paloma), Nu.nl, Intermediair, Veilig Verkeer Nederland en ABN AMRO.”
Marcel vertrouwt veel van zichzelf toe aan cyberspace, bijvoorbeeld dat hij lid is van de PvdA. Je moet maar durven. Dat is inschepen op een Oost-Indiëvaarder waarvan één bodemplank over de volle lengte verrot is. Daarnaast doet Marcel niet moeilijk over zijn privéleven. Hij is getrouwd, heeft twee kinderen en woont in Haarlem. Ongetwijfeld in een huis waar ’s avonds de gordijnen open zijn, opdat de voorbijganger een blik naar binnen werpe. Typisch zo’n man die niks te verbergen heeft.
Het is maar goed dat ik niet in Haarlem woon, want ik zou stinkend jaloers worden op iemand met zo’n open instelling, die helder analyseert, serieus en ironisch tegelijk kan schrijven en vele invloedrijke politici in zijn habitat telt. Een Femke Halsema (“Een tijdje geleden sprak ik haar op het Museumplein in Amsterdam.”) Een Doekle Terpstra. Een “Robbie” Oudkerk.
Het zou me niet verbazen als we nog veel van Marcel gaan horen. Burgemeester van Amsterdam moet zeker mogelijk zijn. Dan zit er tenminste weer een echte PvdA’er.
maandag 18 augustus 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten