Over edele dieren

Laatst was ik op een tentoonstelling van hobbydieren, of zoals de Vlaming het veel sympathieker zegt: neerhofdieren. Als eerste viel mijn blik op het Belgisch miniatuurpaard. Werkelijk een schatje! Het beestje, niet veel groter dan een labrador of pitbull, stond wat triestig in een hoek van een toch ruime kooi rond te kijken, maar behalve zijn ogen bewoog er niets aan het dier. Als iedere hondenbezitter nou eens zo’n paardje nam in plaats van een hond, bedacht ik, zou de toestand in de wereld er dan niet met sprongen op vooruitgaan? Een Belgisch miniatuurpaard dat z’n hoofd langs mijn dij schuurt of aan mijn kruis snuffelt, dat zou nog te verdragen zijn. En de hondenbezitter zelf zou er fiscaal ook op vooruitgaan, want voor een paardje hoeft geen hondenpenning betaald te worden. Eén nadeel heeft de hondenbezitter die op het paard overstapt wel: als er volk het erf op komt, moet hij zelf blaffen.