Over het verschijnsel Konaldinho

- Konaldinho, ruim een jaar op internet met ‘De toestand in de wereld’, hoe bevalt het?
- Uit de kunst, maar het wordt zoetjesaan tijd voor een sabbatical.
- Laat de toestand in de wereld dat toe?
- De wereld wordt er niet slechter van als haar bewoners even uit de draaimolen stappen.
- Heeft uw weblog bijgedragen aan een betere wereld?
- Er staan nog steeds reclameborden in de wei, om niet te spreken van windmolens. Er worden nog steeds pinautomaten verwijderd. Er worden banken gered, maar de energie komt uit het buitenland. Zo’n blog is stof in de wind.
- Nergens goed voor dus?
- Alleen om mijn eigen geest te reinigen.
- Hebt u als schrijver nog bepaalde voorbeelden of vaart u geheel op eigen compas?
- Natuurlijk heb ik voorbeelden. Vergeleken bij Hugo Borst, Henk Spaan, Matthijs van Nieuwkerk, Hugo Camps, Nico Dijkshoorn en Jan Mulder ben ik een snotneus. Allemaal intellectuelen van onberispelijk progressieve signatuur die met hun creatieve bijdragen en onvermijdelijke présence het culturele landschap blijven verrijken, niet in de laatste plaats door met aandoenlijke vertedering over de voetbalsport te communiceren.
- Konaldinho, hoe gaat uw sabbatical eruitzien?
- Ik ga naar m’n navel staren en veel B-films bekijken. Ik ga sleutelen aan een heuse roman die gebaseerd zal zijn op waargebeurde feiten, maar die desalniettemin geen enkele overeenkomst met de werkelijk zal hebben. Mocht ik dan nog tijd overhebben, dan ga ik mijn kroonjuwelen poetsen en een lofzang dichten op de houtkachel of op Alexander Pechtold, daar ben ik nog niet helemaal uit.
- Dank u voor dit gesprek.