Camiel stapt uit de politiek. Hij wil meer tijd met zijn vriendin doorbrengen. Vriend en vijand betreurt, respecteert, ja zelfs bewondert dit besluit. ‘Ben het niet altijd met hem eens maar dat vind ik nou echt een aderlating voor het CDA’, twittert Femke. ‘Aardige vent’, twittert Boris. ‘Keuze voor privé verdient wel respect’, twittert Jack.
Tot nu toe is Camiel overal mee weggekomen:
- als kamerlid was hij tegen de kilometerheffing
- als minister was hij fel voor de kilometerheffing
- toen zei hij: ‘Niet ik beslis, de ANWB beslist’
- na enige commotie zei hij: ‘Niet de ANWB, de kamer beslist’
- en toen viel het kabinet...
Vriend en vijand mogen hem, de kroonprins van het CDA. Maar juist nu het land hem nodig heeft, gaat hij met zijn vriendin op de bank zitten cocoonen.
Stel je voor dat Columbus achter de hammen van zijn partner was blijven liggen, dan was Amerika nooit ontdekt. Stel dat Neil Armstrong ervoor gekozen had zijn kinderen naar school te brengen, dan wisten we niet beter of er groeien meiknolletjes en truffelaardappels op de maan. Stel dat Van Gogh niet voor de kwast maar voor de rok was gegaan, dan zou Amsterdam nu jaarlijks 1,5 miljoen bezoekers mislopen. Reken zelf de gederfde inkomsten voor de middenstand uit.
Een onbegrijpelijk besluit van Camiel. Maar misschien is het wel beter zo. Ik begin net een beetje gewend te raken aan Jan-Peter. Die kan best nog een poos mee.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten