"Word ik door volksvertegenwoordigers vertegenwoordigd?" Konaldinho rolt met z’n ogen. "Ik zie twee momenten van vervreemding. Allereerst: welke partij kies ik? Ik moet meteen al compromissen sluiten, want welke partij dekt geheel en al mijn standpunten? De SP denkt bijvoorbeeld heel sympathiek over het deprivatiseren van zorg, energie en openbaar vervoer, maar hoe denkt ze over de radicale islam? Job Cohen lijkt een premierwaardige partijleider die niet zou misstaan naast Obama of Sarkozy, maar waarom trekt hij de verkeerde lijst? De PVV heeft groot gelijk de AOW op 65 te bevriezen, maar de zogeheten straatcommando’s missen de X-factor. En de C van het CDA is allang een dode letter. Eigenlijk is er maar één partij waar de stukjes perfect op hun plaats vallen: D66, typisch een partij om met volle overtuiging nooit op te stemmen.Het tweede vervreemdingsmoment treedt op tijdens de kabinetsformatie. Heb ik op een partij gestemd die mijn standpunten slechts gedeeltelijk vertegenwoordigt, blijkt die partij helemaal niet te mogen meeregeren of moet ze gedane beloftes schenden. Wie roert er uiteindelijk in dat slappe aftreksel dat geen soep meer mag heten en dat altijd heter wordt gegeten dan het wordt opgediend?" Konaldinho zucht en droomt van een betere toestand in een betere wereld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten