Over avontuurlijk surfen

Een beetje zzp’er houdt in de peiling wat de concurrentie doet en dat geldt ook voor bloggers. Zo belandde ik bij medeblogger Peter Breedveld, een grote jongen in het genre. Vele testimonials prijzen hem om inhoud, stijl en vormgeving. In zijn rubriekje ‘Best gelezen’ stond ‘YouPorn’ bovenaan. Voor ik het wist was ik amateurfilmpjes aan het bekijken. Dit was het: alles wat ik niet wist, omdat ik het nooit durfde te vragen. Drie uren vlogen voorbij. Dat dit bestond! Het meisje van een deur verderop dat als een volleerd degenslikker een rubberen tochtknuffel liet afdalen. Prima ballerina’s die met de jongen van hiernaast kunstjes demonstreerden die je thuis beter niet nadoet. Jammer dat de meeste filmpjes hetzelfde afliepen. Slotscène: dames die, alsof de wind er plotseling onder sloeg, zonder plu de elementen trotseerden. Maar wacht, ik zag opeens hogere symboliek. Dat gezicht van die vrouwen - dat was niet pornografisch, dat was iconografisch. Dé metafoor van onze tijd: “Ik laat het over me heenkomen, maar blijf toch lachen.” Bedankt, Peter Breedveld.

Over de ontzanding in Alphen (2)

De krabbels zijn gezet. De gemeente West Maas en Waal wordt de komende 10 jaar een stukje zompiger. Er zal 17 miljoen ton zand worden weggezogen. Volgens streekkrant 'De Waalkanter' hebben we te maken met een win-win-situatie, omdat er een toeristisch-recreatief natuurgebied voor terugkomt. Zou het puur hypothetisch geredeneerd denkbaar kunnen zijn dat er heel misschien sprake is van een win-lose-situatie? Een azijnpisser die hier lang bij stilstaat. Laten we wel wezen: het is een nobel ding om een stuk uiterwaarden ter grootte van 400 voetbalvelden aan de natuur te mogen teruggeven. En wanneer je daar ook nog €150.000.000,-- voor ontvangt, is dat alleen maar mooi meegenomen.

Over reclameborden in de wei

De voet van de Nijmeegse Sint-Stevenskerk bevindt zich op dezelfde hoogte als het topje van de Dreumelse kerk. Ga vanuit Nijmegen veertig kilometer naar het westen en het niveau daalt flink. Dat merk je vooral als je via de Maas en Waal-weg reist. Ooit zag je sappig-groene weilanden waar geen eind aan leek te komen. Nu wordt het uitzicht steeds meer belemmerd door reclameborden. Sommige op een paal, andere op een karretje of tegen een zelfgeknutseld frame, maar zelden kleiner dan formaat XXL. Als één varken schreeuwt kijken we op, als een hele toom varkens schreeuwt, maken we dat we wegkomen. Ik weet zeker dat de gemeentes machteloos staan tegen deze vorm van landschapsvervuiling. Waarom? Anders waren ze allang in actie gekomen.

Over taskforces en wat nog meer niet went

Sommige dingen wennen maar moeilijk, is mijn ervaring. Die herenpantalons met driekwartspijpen die je ’s zomers overal tegenkomt… Of neem het verschijnsel Hyves. Of ik hyve? Hyven is voor de generatie die zich beneden scheert. Laatste voorbeeld: ‘taskforce’, een woord dat om de haverklap in de media opduikt, vast afkomstig uit de regio Haaglanden. Om te weten wat het betekent, heb ik het nog even in de Van Dale opgezocht: taskforce betekent taakgroep. Vandaag kwam de Taskforce DeeltijdPlus aan het woord op de radio, bij monde van een oud-nieuwslezeres die de bups voorzit. Verzamel drie goedwillende oudjes, noem jezelf ‘TaskForce BuurtSuper’ en geheid dat je op Radio 1 de handen op elkaar krijgt voor de introductie van boodschappenmandjes in de Aldi. De kunst is om dit soort zaken over je heen te laten gaan. Wie vet mijn vacht nog even in?