Over Sinterklaas

Ook al krijg ik al jaren cadeautjes meer van hem, ik ben blij dat Sinterklaas weer in het land is. Gemakkelijk heeft hij het niet. Hij moet opboksen tegen alles wat de westenwind over ons heenblaast: Valentijnsdag, Halloween, Donald Duck en de Kerstman. Toch weet hij zich te handhaven. Een stokoude katholieke baas, met de schimmel tussen de benen, die zich omringd weet door kinderen zodra hij voet op calvinistische bodem heeft gezet – er zijn mensen voor minder vastgezet. Laten we er zuinig op zijn. Veel meer heeft de eigen poldercultuur niet meer te bieden.

Over de overheid

De overheid moet wel een door God ingesteld lichaam zijn, want geen levende ziel had haar willen uitvinden. Wat er ook uit haar boezem komt - de Betuwelijn, de OV-chipkaart, de Amsterdamse Noord/Zuidlijn – het duurt langer dan gepland en kost meer dan geraamd. Maar je hebt de overheid toch zelf gekozen, zou men kunnen tegenwerpen. Dat is de vraag. Er zijn mensen in ons land die geen vertrouwen hebben in stemcomputers. Momenteel kan er gestemd worden voor het waterschap. Per post. Op het stembiljet, dat voorzien is van een unieke code, dient men het eigen geboortejaar in te vullen. Hoe anoniem kun je stemmen? Maar stemmen is een bijna heilige handeling in een democratie - kwestie van opvoeding - dus wat doe ik? Ik draai de knop om, ogen dicht en de envelop glijdt geruisloos in de bus. Ik wist niet dat ik 't in me had.

Over de stuurgroep convenant

Bloggen reinigt de geest. Helaas wordt de geest telkens opnieuw vervuild, zodat een mens blijft bloggen. Afgelopen week sprak de heer P.R. het volk toe via de radio over de 'Stuurgroep Convenant Overgewicht'. Waarom noemen ze zo’n ding niet gewoon 'taskforce', vraag je je af, maar 'Stuurgroep Convenant Overgewicht' legt kennelijk toch meer gewicht in de schaal. De ouderen onder ons kennen P.R. als het immer verontwaardigde boegbeeld van een sympathieke progressieve milieupartij. Jongeren kennen hem als snoepreizende reporter, onder het motto 'als ik vragen kan beantwoorden, kan ik ze ook stellen'. P.R. lijkt niet bepaald het type dat gebukt gaat onder overgewicht. Anderzijds lijkt wel hij het type dat het altijd beter weet. Vandaar dat P.R. nu bij de Stuurgroep Convenant Overgewicht aan het rad draait.

Over de Amerikaanse verkiezingen

Toen ik twintig jaar geleden tegen kennissen zei dat Michael Jackson de eerste zwarte president van Amerika zou worden, werd ik voor gek versleten. Terecht achteraf, maar met Barack Obama is er toch iets van die voorspelling uitgekomen. Het is me een pak van het hart dat die verkiezingen eindelijk achter de rug zijn. Hoeveel krantenpapier komt er nu weer vrij voor ander nieuws. Teleurstellend is wel dat Alexander Pechtold er eigenlijk niet aan te pas is gekomen. Een echte democraat toch, een man die zo gemakkelijk overal aanschuift om zijn visionaire opvattingen met het volk te delen, het lijkt wel of hij compleet genegeerd wordt door de Amerikaanse media. Het zegt veel over de toestand in de wereld.

Over het Bradley-effect

De toestand in de wereld gaat er de laatste weken niet op vooruit. Als Amerika niest wordt de hele wereld verkouden. Maar binnen enkele dagen gaat Amerika naar de stembus. Dingen zullen beter worden. Als het aan Oprah en Europa ligt, wordt de nieuwe president Barack Obama. Opiniepeilers profeteren: Obama wint. Al wekenlang heeft hij in alle polls een voorsprong. Het kan niet meer misgaan. Of het vermaledijde Bradley-effect moet weer de kop opsteken. Bradley-effect? Dat zijn de procenten die opiniepeilers er gewoonlijk naast zitten. Há... tsjie!