Over een triple A-bank

In Wamel zijn 1.200 handtekeningen verzameld om een triple A-bank ertoe te bewegen de plaatselijke geldautomaat niet weg te halen. Ook in Deest en Afferden – dorpen in de omgeving die allemaal echt bestaan – dreigt de geldautomaat te verdwijnen. Handtekeningen, ingezonden brieven, hoe diep moeten de bewoners door het stof om in hun eigen dorp aan hun eigen geld te kunnen komen? 'Het is te duur', zegt de bank die ooit in deze contreien is begonnen als de Boerenleenbank. Zoals het nog niet zo lang geleden te duur was om een hele bank open te houden. Toen kwamen dus die automaten. Hoe diep willen de bewoners door het stof? Het bankje dat Dirk Scheringa runt moet heel succesvol zijn, en ook Hanneke Groenteman weet wel waar ze haar centjes naartoe moet brengen. Het zijn slechts twee alternatieven. Ook zo benieuwd naar het gezicht van de Rabobank als ze 1.200 opzeggingen kreeg?

Over God en Darwin

Stel u bent een verstokte vrijgezel. Na weer een dag hard werken, trekt u de voordeur open en wandelt door de hal naar de keuken om zoals gewoonlijk een maaltje te bereiden. U stapt de keuken binnen en wat staat er op de gedekte tafel op u te wachten: een grote dampende pan erwtensoep. Rijk gevuld, met stukken rookworst en soepballen, hier en daar draadjesvlees. Naast de pan ziet u een bord roggebrood, gesmeerd met echte boter en belegd met katenspek. U hoeft alleen maar aan te vallen. Ongelovig kijkt u rond in uw woning, er is niemand aanwezig. U zou niet weten wie u deze aangename verrassing heeft bezorgd. Er is maar één conclusie: Dit is een wonder. God bestaat.
De volgende ochtend op kantoor vertelt u deze aangename gebeurtenis aan een zure collega. “Dat kan niet het werk van God zijn geweest”, is zijn reactie. “Er is iemand geweest die een pan uit de kast heeft gehaald, brood heeft gesmeerd, erwten in de week heeft gelegd, worst heeft gesneden en alles bij elkaar in de pan heeft gedaan. Door er een vuurtje onder te stoken hebben de ingrediënten een culinaire ontwikkeling doorgemaakt, met als resultaat de maaltijd die je aantrof.”
Even klappert u met de oren. Dan, in een helder ogenblik: “Maar waar komen die ingrediënten vandaan? Heeft Darwin die soms zelf geschapen?”
Moraal van dit verhaal: als God de boodschappen niet doet, brouwt Darwin een slappe hap.

Over de kleine hufterigheid

“Ik hoorde laatste iemand over ‘de kleine hufterigheid’ praten en moest meteen aan jou denken.”
Probeerde Pierre me op stang te jagen? Wilde hij zeggen dat ik een kleine hufter was? Als ik een hufter moet zijn, dan bij voorkeur een hele grote. Of doelde Pierre met ‘de kleine hufterigheid’ op mijn weblog en de oprispingen die daarin voorkomen? De reclameborden die ongebreideld in weilanden opduiken en het landschap vernachelen. De buurtbewoners die jaarrond hun houtkachel stoken, zodat je bijna dagelijks in de stank zit. De bumperklever die met z’n lichten knippert terwijl je een vrachtwagen inhaalt. De kleine hufterigheid kent vele gedaanten. Dat heeft-ie goed gezien, kameraad Pierre.

Over D66 en nog eens D66

Tijd voor een quizvraag. Welke van deze partijen heeft de meeste zetels in de Tweede Kamer: de Partij voor de Dieren, D66 of de SGP? Het juiste antwoord is D66. Ze hebben er drie, de PvdD en de SGP elk twee. Een miniem verschil. Toch heeft D66 de statuur van een regeringspartij. Terwijl er partijleiders zijn die alles doen om op tv te komen - Marianne Thieme dansend met Ron Brandsteder – en er partijleiders zijn die alles doen om er níet op te komen zoals die van de SGP, spreekt Alexander Pechtold ons wekelijks zo niet dagelijks toe via radio, tv, krant of internet. Het succes van D66? Ik zie drie verklaringen. Ofwel gehaaide pr, ofwel woont Alexander Pechtold op het Mediapark, lekker oproepbaar, ofwel heeft Hilversum een voelspriet voor visionaire ideeën. Doordat Pechtold een toonbaar voorkomen heeft en zich verstaanbaar weet uit te drukken, tilt hij zijn partij in de peilingen naar 12 zetels. Maar waar stond D66 ook alweer voor? Iets met een gekozen burgemeester? Een referendum..? Ik pas. Er is een benadering van Kereltje Pechtold – waarvan ik mij distantieer – die niet politiek is, maar wel correct. Een schop onder z’n kroonjuwelen!