Over het frietkot

Als cafetaria's het meervoud is van cafetaria, is cafetarium dan het enkelvoud?

Over gemeenteverkiezingen

Het stembiljet is enkele weken geleden bij Konaldinho in de bus gevallen. De lijst met partijen en namen nog niet. Internet biedt uitkomst. Konaldinho ontdekt dat er vijf partijen meedoen. Op lijst 1 staan allemaal inwoners van Amel. Op lijst 2 allemaal inwoners van Bemel en op lijst 3 van Cemel. Lijst 4 noemt zich CDA en lijst 5 VVD. ‘Dit is de moeilijkste stemronde die ik ooit heb meegemaakt’, beseft Konaldinho, die zelf in Amel woont. Op lijst 1 staan 25 personen uit zijn eigen woonplaats. ‘Prima gasten die het goed doen binnen het verenigingsleven, maar ik sluit niet uit dat de meesten nog nat achter de oren zijn en nooit aan het pluche hebben geroken. De enkeling die wel politiek zitvlees heeft, mag graag het paard achter de wagen spannen.’ Konaldinho zit ermee in z’n maag. 'Stem ik op lijst 2 of 3 dan gaan de gemeentelijke geldstromen ongetwijfeld naar andere dorpen. Op de VVD stemmen betekent dat er een koopzondag komt. Dat houdt de mensen maar nodeloos weg van het voetbalveld. En op het CDA stemmen, daar ben ik nog te weinig éminence grise voor. Blanco stemmen dan? Nooit gemerkt dat dit enige indruk maakt. Is níet stemmen een optie? Nope, kwestie van opvoeding.’ En Konaldinho, vergeefs zoekend naar partijprogramma's, beginselverklaringen of zelfs goede voornemens, moddert verder en als hij niet gestopt is moddert hij nu nog.

Over carnaval

Soms breekt er ineens een besef door dat gepaard gaat met een gevoel van schaamte. Waar ik woon wordt carnaval gevierd. Ik hou van carnaval. Ik hou van haring. Af en toe komt er een carnavalswagen langs. Met enige gene realiseer ik me ineens dat de muziek die van zo’n wagen afkomt eigenlijk niets met carnaval te maken heeft. Al jaren niet meer. ‘Mien waar is m’n feestneus’, ‘Bij ons staat op de keukendeur’, ‘En dan die hèndjes de lucht in’… Het was bijna funky muziek waar je relaxt van werd. Wat er nu van carnavalswagens afkomt, heeft niets met muziek te maken. Het is een opgefokt statement. Een soort gabberturbohouse waarvan je hoofd heel snel op en neer gaat. Teksten zijn er niet meer. Doef! – Doef! – Doef! Het lijkt alsof er munitie wordt afgeschoten. Als zo’n wagen langskomt hoop ik altijd dat-ie snel doorrijdt naar de buren.

Over wie is de mol?

Over venijn

Zie d‘r liggen, opgerold op de bank. Er schuilt geen greintje kwaad in. Tot je aan haar oren trekt en in haar buik begint te prikken. Ze laat het nog even over zich heenkomen, maar dan is het basta en haalt ze vinnig uit. Ze lijkt wel een ambtenaar! Een greep uit de pers: ‘Mark Rutte haalt uit naar Bos’ en: ‘Eurlings haalt uit naar critici km-heffing’, ja zelfs: ‘Koningin haalt uit naar internet.’ Ook buitenlandse topambtenaren doen het: ‘Obama haalt uit naar Wall Street’. Op internet wemelt het van die sukkels die ineens gif spuwen: ‘Zanger AC/DC haalt uit naar Bono en Geldof’ en ‘Steve Jobs haalt uit naar Google.’ Sommigen doen niets liever, zoals Peter R. de Vries, die in korte tijd wist uit te halen naar Spong, Freek de Jonge, Wilders en Moszkowicz. Ik heb het gevoel dat er voor 2010 nog meer in het vat zit.