zaterdag 19 juni 2010
vrijdag 18 juni 2010
Over Agnes Jongerius
Konaldinho staat altijd erg positief in het leven. Hij is eerder vóór iets dan ertegen. Zo is hij er bijvoorbeeld erg voor dat 65 65 blijft.- Twee jaar langer doorwerken op je 65e is fnuikend voor werkende moeders. Opa’s en oma’s nemen nu al een groot deel van de kinderopvang voor hun rekening. Wanneer een grote grijze doelgroep gedurende twee jaar wegvalt, is dat een strop voor de economie.
- Ik heb een flitsend beroep – iets met computers – en kan op mijn huidige leeftijd nog net aanhaken bij de jongere generatie. Over 25 jaar vinden die me een museumstuk.
- Het is niet zo dat ik op mijn 65e niet wil werken. Graag zelfs, maar dan wel vrijwilligerswerk dat mijn horizon verbreedt. Iedereen weet: vrijwilligerswerk is de smeerolie van onze maatschappij. Tienduizenden mensen twee jaar lang hun vrijwilligerswerk ontzeggen, is kaalslag voor de samenleving.
- Sinds Darwin - en misschien nog wel eerder - heeft de mensheid bewezen steeds meer voor elkaar te krijgen met minder inspanning. Een geschreven boodschap versturen kostte vroeger enkele dagen, nu 1 seconde. Geen timmerman die nog handmatig schroeven indraait. Ik ben ervan overtuigd dat er over 30 jaar talloze slimme innovaties zijn die juist zorgen voor minder werk.
Konaldinho kan niet om zijn eigen conclusies heen. Langer doorwerken is een luchtballon. Wie prikt hem zo spoedig mogelijk door? Gij, Agnes?
woensdag 16 juni 2010
Over krasse taal
De afgelopen week had ik voor het eerst met hem te doen, Joran. Als een buitgemaakte desperado werd hij aan de begerige massa getoond. Allerwegen was men van mening dat hij zijn verdiende straf zou uitzitten in een Peruaanse gevangenis, mits hij niet voortijdig door een medegevangene uit zijn lijden zou worden verlost. Hij stond er nu helemaal alleen voor. Niemand in Nederland, niemand op Aruba, niemand in de VS en niemand in Peru die niet zat te gniffelen van genoegdoening. Alleen zijn moeder leefde misschien nog met hem mee. Een knaap van 22, één of twee meisjes vermoord en een uitzichtloze puinhoop van het leven gemaakt. Via de 'sociale' media spreekt het volk ferme taal. De digitale rechter komt naar je toe deze zomer.
donderdag 10 juni 2010
Over verkiezingsuitslagen
Daags na de grote stembusgang komen impressies als vlinders vrij.
De verkiezingsuitslag is nog niet droog of Mozart meldt dat hij zijn breekpunt nuanceert. Een breekpunt is er tenslotte voor om gebroken te worden.
GroenLinks heeft drie zetels gewonnen. Zou het iets uitgemaakt hebben als Femke een andere voornaam had gehad, bijvoorbeeld Ingrid of Greet?
In Paradiso kwam de lijstrekker van de PvdA nauwelijks aan spreken toe omdat de menigte maar bleef scanderen: Job-Co-Hén! Job-Co-Hén! De partij had drie zetels verloren, maar dat hinderde niet. Toen midden in de zaal, casual gekleed in een katoenen truitje met V-hals, Wouter Bos werd waargenomen, juichte de menigte de ex-minister van Financiën naar het podium om een bloemetje in ontvangst te nemen. Dertig miljard naar het bankwezen overmaken vergeet een dankbare sociaaldemocratische achterban niet snel.
Arm CDA. De C was al een dode letter, gehalveerd is de Democratische Appel helemaal zuur.
In een verkiezingsdebat stond Alexander Pechtold oog in oog met André Rouvoet. Wat was volgens Alexander het unieke aan D66? Gevat antwoordde hij: 'Abortus, euthanasie en homoseksualiteit'. En aan de ChristenUnie? 'Het leven!' had André natuurlijk moeten riposteren, maar Dr. Snuggles begon in tongen te spreken. Dat kostte de CU een zetel. D66 daarentegen gaat van 3 naar 10. Eindelijk wordt hun overfrequente optreden in media nu gelegitimeerd.
De VVD. De grote winnaar. Leuk voor de korpsballen en de heteaardappeleters. Maar de eigenlijke winnaar is natuurlijk de Heilige Economia. De onbereikbare op wie ik al heel lang verliefd ben. En nou dingt die gladde prater van de VVD naar haar hand...
De verkiezingsuitslag is nog niet droog of Mozart meldt dat hij zijn breekpunt nuanceert. Een breekpunt is er tenslotte voor om gebroken te worden.
GroenLinks heeft drie zetels gewonnen. Zou het iets uitgemaakt hebben als Femke een andere voornaam had gehad, bijvoorbeeld Ingrid of Greet?
In Paradiso kwam de lijstrekker van de PvdA nauwelijks aan spreken toe omdat de menigte maar bleef scanderen: Job-Co-Hén! Job-Co-Hén! De partij had drie zetels verloren, maar dat hinderde niet. Toen midden in de zaal, casual gekleed in een katoenen truitje met V-hals, Wouter Bos werd waargenomen, juichte de menigte de ex-minister van Financiën naar het podium om een bloemetje in ontvangst te nemen. Dertig miljard naar het bankwezen overmaken vergeet een dankbare sociaaldemocratische achterban niet snel.
Arm CDA. De C was al een dode letter, gehalveerd is de Democratische Appel helemaal zuur.
In een verkiezingsdebat stond Alexander Pechtold oog in oog met André Rouvoet. Wat was volgens Alexander het unieke aan D66? Gevat antwoordde hij: 'Abortus, euthanasie en homoseksualiteit'. En aan de ChristenUnie? 'Het leven!' had André natuurlijk moeten riposteren, maar Dr. Snuggles begon in tongen te spreken. Dat kostte de CU een zetel. D66 daarentegen gaat van 3 naar 10. Eindelijk wordt hun overfrequente optreden in media nu gelegitimeerd.
De VVD. De grote winnaar. Leuk voor de korpsballen en de heteaardappeleters. Maar de eigenlijke winnaar is natuurlijk de Heilige Economia. De onbereikbare op wie ik al heel lang verliefd ben. En nou dingt die gladde prater van de VVD naar haar hand...
zondag 6 juni 2010
Over vlinders
Verkiezingen zijn pure verliefdheid. Lange tijd leek alles grijs en grauw, maar nu er liefde in de lucht is, voel ik weer die revitaliserende sprankeling in me. Alles is mogelijk, nieuwe perspectieven, nieuwe vergezichten. Elk woord van de beminde zuig ik gretig in me op. Mijn miskleunen uit het verleden zijn vergeten. Die van haar? Vlinders vliegen vooruit! Beloftes, zoet als nectar, jagen de levenslust door mijn vaten. Ik heb de oude mens afgelegd. De toekomst is nu en duurt nog heel lang. Misschien wel vier jaar.
Abonneren op:
Posts (Atom)
