Over de top

Geen jaar is compleet zonder een fatsoenlijke top 100.000. Helaas heb ik dit jaar maar 57 films gezien, waarvan er achteraf vele tijdverlies bleken. Het gedrocht ‘Inception’ (2010) bijvoorbeeld, of de teleurstellende animatiefilm ‘District 9’ (2009). In ‘The Road’ (2009) blijken sterren als Viggo Mortensen en Charlize Theron toch niet overal te stralen. Films die eveneens in pretentie smoorden waren 'Das Weisse Band' (2009) (in zwart-wit geschoten), 'Gomorra' (2008), ‘The Hurt Locker’ (2009), 'The Gost Writer' (2010) en 'Un Prophète' (2010). Veel tromgeroffel, maar wat neem je ervan mee, behalve een gevoel van leegte? Hoeveel sympathieker is dan niet een gezellige gezinsthriller als Eden Lake (2009) met een dappere hoofdrol van Kelly Reilly. Een verdienstelijke tiende plaats.


Hier volgt de rest - in willekeurige volgorde.

9. Paris je t’aime (2006)
Twintig verschillende regisseurs hebben vijf minuten om een liefdesontmoeting in Parijs te verfilmen. Best een leuke exercitie van de creatieve industrie.

8. Tristana (1970)
Klassieker van Luis Buñuel met Catherine Deneuve en nog wat acteurs. Gebaseerd op een roman van Benito Perez Galdos, waar je zeker eens wat van moet lezen.

7. Belle de Jour (1967)
Klassieker van Luis Buñuel Catherine Deneuve en nog wat acteurs. Kijkt lekker weg.

6. Entre les Murs (2008)
Franse leraar poogt zich in een multiculturele klas te handhaven. Of dat lukt?

5. Ma Nuit chez Maud (1969)
Bezienswaardige zwart-wit relatiefilm van regisseur Eric Rohmer.

4. L’enfant (2005), Rosetta (2007) en Lorna (2008)
Uit het leven gegrepen. De gebroeders Dardenne uit Wallonië hebben maar weinig nodig om je te raken. De Belgen hebben de Dardenne Brothers, wij Kluun en Oerlemans.

3. César et Rosalie (1972)
Regisseur Claude Sautet heeft een markante cast tot z'n beschikking met Yves Montand, Romy Schneider en Isabelle Huppert. Heerlijke feelgoodfilm voor alle leeftijden, ook de mijne.

2. La Piscine (1969)
Denk niet dat Frankrijk mijn favoriete vakantieland is, maar er zijn nu eenmaal parels van de Franse cinema waar je niet omheen kunt. Met Alain Delon, Romy Schneider en Jane ‘moi non plus’ Birkin.

1. Stellet Licht (2007)
De onbetwiste winnaar van Konaldinho’s filmjaar 2010. Regisseur Carlos Reygadas maakt het ons niet gemakkelijk met dit verhaal dat speelt in een Mennonietengemeente in Mexico waar Plautdietsch gesproken wordt. Een echte uitdaging, beste mensen, maar laat alles uit uw handen vallen, zet uw mobieltje op de fluisterstand en geef u over aan deze zenoefening. U komt er gelouterd uit!

Over een bank met ideeën

Een zeker slag mensen zoekt een bank uitsluitend om er geld te halen. Rare snuiters. Zodra ze er lucht van krijgen dat een beoogde bank ook maar iets met IJsland te maken heeft, is het meteen schluβ. ‘Een bank met geld moet ik hebben’, krijg je dan te horen, ‘geen sterfhuisconstructie.’ Vooral mensen die ergens een hypotheek willen lospeuteren doe je veel plezier door ze een adresje te geven van een bank met geld, liefst veel geld, liefst veel geld dat tegen een goedkope rente loskomt. Die mensen maak je beslist niet blij met een bank die net is omgevallen of – erger nog – op het punt staat om te vallen en daarbij de potentiële klant in zijn val meesleurt. Vertel ze nou gewoon waar die bank staat die ze een fatsoenlijke hypotheek of lening verstrekt, dan is alles koek en ei. Om zich te onderscheiden gooide een gerenommeerde bank het ooit over een andere boeg. Niet het geld was belangrijk, maar het meedenken. ‘De NMB denkt met u mee’, klonk het avond aan avond uit de beeldbuis. En ook al bestaat de NMB in geen jaren meer, het weerhoudt de grootste coöperatieve bank van Nederland er niet van om zich in 2010 te profileren als ‘een bank met ideeën’. Ik moet zeggen: het werkt wél. Als klant voel ik me geweldig aangesproken, want van het geld bulk ik, maar om ideeën zit ik vaak schromelijk verlegen.

Over het woord van het jaar

De bouwvak is nog niet voorbij of taalkundigen gaan in conclaaf om het woord van het jaar te bepalen met de ambitie de wereld te verblijden met een voltreffer van het kaliber ‘swaffelen’ . Ik weet niet of ze er al uit zijn, maar het woord van 2010 is natuurlijk ‘misbruik’. Er is een sterke overeenkomst tussen 'swaffelen' en 'misbruik': wie het gebruikt moet altijd even uitleggen wat ermee bedoeld wordt. Er is ook een verschil: we worden overspoeld met het woord 'misbruik', maar wat het precies betekent, Joost mag het weten. Misbruik is niet goed – het woord zegt het al - het is zelfs slecht en verwerpelijk. Maar zou het ook kunnen zijn dat het ene misbruik het andere niet is? Een puber ligt op bed te masturberen en een volwassen man kijkt ernaar, door de deuropening. Wie misbruikt wie? De journalist die in 2011 uitlegt wat onder misbruik verstaan wordt, mag een prestigieuze persprijs niet ontgaan.

Over klimaatneutraal

Zekere hedendaagse bewindspersonen zien dit met glimmende ogen aan:
Hier leidt Pieter Cornelis al vele jaren een klimaatneutraal bestaan.

Over De Niro

Bram de Niro
Geert de Niro
Robert de Niro

Over contactnummers

Het klinkt paradoxaal en dat is het ook: de plaats waar je het laatst een telefoonnummer zult vinden, is op websites van grote telefoonmaatschappijen.

Over managers

Een oefenmeester is in het Nederlands een trainer, behalve wanneer hij uit Engeland komt, dan is het een manager.

Over onze armzaligheid

De mens leidt een machteloos leven. Niets zal er ooit wezenlijk veranderen. Allemaal vechten we tegen dezelfde spoken, een strijd die we nooit winnen. Eigenlijk zijn we het met z'n allen over een hoop dingen eens en toch slagen we er niet in om het roer radicaal om te gooien. Niemand wil belasting betalen. We zullen het altijd blijven doen. Niemand gelooft ooit wat een politicus zegt. Toch klampen we ons altijd weer aan hem vast. Banken beloven dat ze van de kredietcrisis hebben geleerd en het bedrijfsleven doet afstand van de bonuscultuur. Het zal niet gebeuren, nu niet en nooit niet. Het fileprobleem zal ons altijd de spiegel van ons onvermogen blijven voorhouden, zoals de houtkachel brandt en brandt. En toch ligt er iets moois in het verschiet: als de hemel naar beneden valt, hebben we allemaal een blauwe muts.

Over het Zwitserlevengevoel

Over Haags verdriet

Er groeit momenteel een generatie kinderen op die straks Rondom Tien en andere praatprogramma's zal bevolken. 'Mijn vader was vroeger nooit thuis. Dag en nacht aan het formeren.'

Over onze primus

Wat zullen we in Nederland eerder mogen meemaken: een vrouwelijke minister-president of een minister-president met tattoo's?

Over lelijke zwanen

Het is Konaldinho een paar keer overkomen dat hij verliefd werd op een oogverblindende bekendheid die jaren later zou veranderen in een lelijke zwaan. Een tamelijk confronterende ervaring, kan Konaldinho u vertellen. Er schoten hem enkele namen te binnen, zoals Mariska Veres, zangeres van Shocking Blue, bekend van de hit Venus. Verder Hanna Schygulla, hoofdrolspeelster in 'Die Ehe der Maria Braun', Jerney Kaagman, de vamp van Earth and Fire, en tot slot - om het hier even bij te houden - een vrouw die regelmatig bij Oprah aanschuift om verslag te doen van haar strijd tegen de kilo's: Kirstie Alley. Ondanks de soms destructieve gevolgen van de stug doorknagende tand des tijds zijn dit vrouwen om voor altijd van te houden. Eens een zwaan, altijd een zwaan.

De helaas te vroeg gestorven Mariska, links met de Shocking Blue.

© AVRO

Jerney in twee verschillende levensfases. Er zijn er voor minder uitgereikt: lintjes.

Hanna Schygulla, Fassbinders muze, voor altijd een zwaan.





Kirstie Alley speelde Rebecca Howe in de tv-serie 'Cheers'. Een vinnige schoonheid met gevoel voor humor. Afgezien van het brilletje is er in drie decennia niks veranderd.

Over twitteren

Iedere aap met een elektronisch ding waant zich tegenwoordig Oscar Wilde. Slinger een oneliner de ether in en best kans dat je net zo gevat wordt als Oscar. Lauw kans. Er was maar één Oscar en die had geen smartphone nodig.

Guusje ter Horst, de stugge progressieve bewindsvrouwe wil korte metten maken met het getwitter tijdens vergaderingen. Ze verdient deze keer bijval. Het is tijd voor een nieuwe vergaderetiquette. Ook dat gesmiespel moet maar eens afgelopen zijn. Opletten en focussen!

Over handelen met beleid

Het is dinsdagavond. Het Nederlands Elftal heeft zojuist in de halve finale van het WK Uruguay verslagen. Het is niet uit te sluiten dat zondag de finale gewonnen wordt. Aangezien de gekte tegenwoordig op allerlei gebieden in de overtreffende trap de kop opsteekt en ik begaan ben met het weldenkende deel der natie, breng ik een advies uit om te voorkomen dat er doden vallen. De regering dient zo spoedig mogelijk een Oranjealarm af te kondigen.

Over stroperigheid

We leven in paradoxale tijden: de auto's worden steeds sneller, de wegen steeds langzamer.

Over de posterijen

Een heerlijk studieobject voor studenten van de bestuursacademie: de werdegang van de Nederlandse posterijen. Alle organisatievormen komen wel aan bod: van staatsbedrijf tot beursgenoteerde onderneming. In één generatie veranderde de naam van PTT naar PTT Post, naar TPG, naar TNT. Hoe beursgerichter het bedrijf, hoe vrolijker oranje de brievenbussen.

Een jaar of 25 is Herman de vaste besteller in onze straat. Altijd bereid om een deprimerende dag op te fleuren met een filosofische kwinkslag. Toen gezegd werd dat het aantal poststukken decimeerde als gevolg van het opkomende internet, ging ik als een bezetene boeken en cd’s bestellen om Hermans tassen te vullen. Eén cd’tje was goed voor minstens 10 geschrapte bankafschriften. En hoewel firma’s als Bol.com floreren mag het volgens boze tongen niet baten: alle Hermannen moeten op non-actief.

Ja, een interessant studieobject voor de bestuursacademie. Of toch maar meteen een parlementaire enquête ertegenaangooien?

Over Nelson Mandela

Nelson Mandela hoeft alleen nog maar dood te gaan om onsterfelijk te worden.

Over Agnes Jongerius

Konaldinho staat altijd erg positief in het leven. Hij is eerder vóór iets dan ertegen. Zo is hij er bijvoorbeeld erg voor dat 65 65 blijft.

- Twee jaar langer doorwerken op je 65e is fnuikend voor werkende moeders. Opa’s en oma’s nemen nu al een groot deel van de kinderopvang voor hun rekening. Wanneer een grote grijze doelgroep gedurende twee jaar wegvalt, is dat een strop voor de economie.

- Ik heb een flitsend beroep – iets met computers – en kan op mijn huidige leeftijd nog net aanhaken bij de jongere generatie. Over 25 jaar vinden die me een museumstuk.

- Het is niet zo dat ik op mijn 65e niet wil werken. Graag zelfs, maar dan wel vrijwilligerswerk dat mijn horizon verbreedt. Iedereen weet: vrijwilligerswerk is de smeerolie van onze maatschappij. Tienduizenden mensen twee jaar lang hun vrijwilligerswerk ontzeggen, is kaalslag voor de samenleving.

- Sinds Darwin - en misschien nog wel eerder - heeft de mensheid bewezen steeds meer voor elkaar te krijgen met minder inspanning. Een geschreven boodschap versturen kostte vroeger enkele dagen, nu 1 seconde. Geen timmerman die nog handmatig schroeven indraait. Ik ben ervan overtuigd dat er over 30 jaar talloze slimme innovaties zijn die juist zorgen voor minder werk.

Konaldinho kan niet om zijn eigen conclusies heen. Langer doorwerken is een luchtballon. Wie prikt hem zo spoedig mogelijk door? Gij, Agnes?

Over krasse taal

De afgelopen week had ik voor het eerst met hem te doen, Joran. Als een buitgemaakte desperado werd hij aan de begerige massa getoond. Allerwegen was men van mening dat hij zijn verdiende straf zou uitzitten in een Peruaanse gevangenis, mits hij niet voortijdig door een medegevangene uit zijn lijden zou worden verlost. Hij stond er nu helemaal alleen voor. Niemand in Nederland, niemand op Aruba, niemand in de VS en niemand in Peru die niet zat te gniffelen van genoegdoening. Alleen zijn moeder leefde misschien nog met hem mee. Een knaap van 22, één of twee meisjes vermoord en een uitzichtloze puinhoop van het leven gemaakt. Via de 'sociale' media spreekt het volk ferme taal. De digitale rechter komt naar je toe deze zomer.

Over verkiezingsuitslagen

Daags na de grote stembusgang komen impressies als vlinders vrij.

De verkiezingsuitslag is nog niet droog of Mozart meldt dat hij zijn breekpunt nuanceert. Een breekpunt is er tenslotte voor om gebroken te worden.

GroenLinks heeft drie zetels gewonnen. Zou het iets uitgemaakt hebben als Femke een andere voornaam had gehad, bijvoorbeeld Ingrid of Greet?

In Paradiso kwam de lijstrekker van de PvdA nauwelijks aan spreken toe omdat de menigte maar bleef scanderen: Job-Co-Hén! Job-Co-Hén! De partij had drie zetels verloren, maar dat hinderde niet. Toen midden in de zaal, casual gekleed in een katoenen truitje met V-hals, Wouter Bos werd waargenomen, juichte de menigte de ex-minister van Financiën naar het podium om een bloemetje in ontvangst te nemen. Dertig miljard naar het bankwezen overmaken vergeet een dankbare sociaaldemocratische achterban niet snel.

Arm CDA. De C was al een dode letter, gehalveerd is de Democratische Appel helemaal zuur.

In een verkiezingsdebat stond Alexander Pechtold oog in oog met André Rouvoet. Wat was volgens Alexander het unieke aan D66? Gevat antwoordde hij: 'Abortus, euthanasie en homoseksualiteit'. En aan de ChristenUnie? 'Het leven!' had André natuurlijk moeten riposteren, maar Dr. Snuggles begon in tongen te spreken. Dat kostte de CU een zetel. D66 daarentegen gaat van 3 naar 10. Eindelijk wordt hun overfrequente optreden in media nu gelegitimeerd.

De VVD. De grote winnaar. Leuk voor de korpsballen en de heteaardappeleters. Maar de eigenlijke winnaar is natuurlijk de Heilige Economia. De onbereikbare op wie ik al heel lang verliefd ben. En nou dingt die gladde prater van de VVD naar haar hand...

Over vlinders

Verkiezingen zijn pure verliefdheid. Lange tijd leek alles grijs en grauw, maar nu er liefde in de lucht is, voel ik weer die revitaliserende sprankeling in me. Alles is mogelijk, nieuwe perspectieven, nieuwe vergezichten. Elk woord van de beminde zuig ik gretig in me op. Mijn miskleunen uit het verleden zijn vergeten. Die van haar? Vlinders vliegen vooruit! Beloftes, zoet als nectar, jagen de levenslust door mijn vaten. Ik heb de oude mens afgelegd. De toekomst is nu en duurt nog heel lang. Misschien wel vier jaar.

Over Oranje

Met het WK voor de deur en het straatbeeld dat weldra oranje zal kleuren, kan ik er niet omheen: ik moet de bondscoach nog enkele goedbedoelde adviezen geven die hij beter niet in de wind slaat.

Structureel in de basis opnemen
Dirk Kuyt (altijd strijd en kwaliteit)
Mark van Bommel (psychologisch sterk en mean)
Arjen Robben (dribbelkoning)

Spaarzaam inzetten
Nigel de Jong (die onvermijdelijke rode kaart kan fataal zijn)
K.J. Huntelaar (eerst even tergen op de bank)

Altijd meenemen
Ruud van Nistelrooy (creëert overwinningsflow)
Royston Drenthe (niet voor niks contract bij Real Madrid)

Meenemen
Ron Vlaar (onbevangen kloot, vrij van ego)
Dirk Marcellis (wel veel vertrouwen geven)

Thuislaten
Khalid Boulahrouz (nothing but trouble)
Joris Mathijsen (misverstand)
Johnny Heitinga (verdedigt onvoldoende mee voor een aanvaller)
Spelersvrouwen en kinderen

Over radicalisering

Konaldinho maakt zich zorgen over de radicalisering in ons land. Het gaat natuurlijk over de op handen zijnde radicalisering van de katholieken, een gelovige minderheidsgroepering die de afgelopen maanden in de hoek zit waar de klappen vallen. Een kat in het nauw maakt rare sprongen. Waar moeten we beducht voor zijn? Radicale katholieken die zich op Tweede Paasdag, Tweede Pinksterdag en Tweede Kerstdag bij de ingang van meubelboulevards barricaderen zodat niemand er nog langs kan. Radicale katholieken die veertig dagen vasten zoals vasten bedoeld is en met uitputtingsverschijnselen de toch al beproefde zorginstellingen overuren zullen bezorgen. Pastoors die met stiptheidsacties geen of alleen in uitzonderlijke gevallen hosties uitreiken en wel de biecht afnemen maar geen zonden vergeven. Het geestelijk vuil zal zich in het straatbeeld manshoog opstapelen en de samenleving zal ondervinden dat ook de katholieke kruik te water gaat totdat hij breekt.

Over de driehoek

In het begin was het onwennig, maar nu zouden we niet meer zonder kunnen. De driehoek. Wanneer zal hij z’n intrede hebben gedaan, een jaar of drie geleden? Het kan ook tien jaar zijn geweest. Misschien wel toen Pim Fortuyn werd vermoord. Iedereen was overrompeld. Ik bedoel: toen de driehoek pontificaal bij ons binnenkwam. Ineens zat hij daar. Niemand die het waagde te vragen: 'Wat is dit in Godsnaam voor een driehoek?' Bang om af te gaan. Domme vragen stelt niemand graag. Zo kon de driehoek blijven en wist hij zich vaster en vaster te nestelen en nu weten we niet beter. Bij rampen en calamiteiten duikt hij steevast op. In dit snelle, ijdele, broze leven zijn maar weinig zekerheden. Van de driehoek kunnen we altijd op aan. Laten we dankbaar zijn.

Over good old wallpaper

Ieder weldenkend mens zou de muren van zijn woon- of werkruimte van behang moeten voorzien, alleen al om zichzelf het genoegen te verschaffen er nu en dan iemand achter te kunnen plakken.

Over lentegeluk

Afgezien van enige vulkanische asvorming in de hogere luchtlagen waren de meteorologische omstandigheden afgelopen weekend uitstekend om de benenwagen weer eens in gebruik te nemen en zie welk pril lentegeluk Konaldinho op de gevoelige chip wist vast te leggen.

Over internationale ambities

Clarence Seedorf wil international van Oranje worden.

Ik ook.

Zou het moeilijk zijn?

Gewoon een beetje de bal afleggen. Misschien verkijk ik me daarop. Maar ik heb toch ploeggenoten die me helpen? Ik heb toch fysio’s en kuitenkneders? Mental coaches? Ik hoef het toch niet alleen te doen?

Is het niet aanmatigend van me om te zeggen dat ik international van Oranje wil worden? Proactief heet dat tegenwoordig. Maar maak ik wel kans? Moet ik geen lid zijn van de PvdA?

Ik denk dat ik er nog een nachtje over slaap. Misschien is het wel een bevlieging van me. Als ik een beetje minder Oranjegek ben, zal ik de zomer ook wel doorkomen.

Over burgemeesterlijke ambities

Eberhard van der Laan wil burgemeester van Amsterdam worden.

Ik ook.

Zou het moeilijk zijn?

Gewoon een beetje de boel bij elkaar houden. Misschien verkijk ik me daarop. Maar ik heb toch ambtenaren die me helpen? Ik heb toch wethouders en raadslieden? Adviseurs? Ik hoef het toch niet alleen te doen?

Is het niet aanmatigend van me om te zeggen dat ik burgemeester van Amsterdam wil worden? Proactief heet dat tegenwoordig. Maar maak ik wel kans? Moet ik geen lid zijn van de PvdA?

Ik denk dat ik er nog een nachtje over slaap. Misschien is het wel een bevlieging van me. Als ik een beetje zuiniger aan doe, zal ik het ook wel rooien.

Over een slap aftreksel

"Word ik door volksvertegenwoordigers vertegenwoordigd?" Konaldinho rolt met z’n ogen. "Ik zie twee momenten van vervreemding. Allereerst: welke partij kies ik? Ik moet meteen al compromissen sluiten, want welke partij dekt geheel en al mijn standpunten? De SP denkt bijvoorbeeld heel sympathiek over het deprivatiseren van zorg, energie en openbaar vervoer, maar hoe denkt ze over de radicale islam? Job Cohen lijkt een premierwaardige partijleider die niet zou misstaan naast Obama of Sarkozy, maar waarom trekt hij de verkeerde lijst? De PVV heeft groot gelijk de AOW op 65 te bevriezen, maar de zogeheten straatcommando’s missen de X-factor. En de C van het CDA is allang een dode letter. Eigenlijk is er maar één partij waar de stukjes perfect op hun plaats vallen: D66, typisch een partij om met volle overtuiging nooit op te stemmen.
Het tweede vervreemdingsmoment treedt op tijdens de kabinetsformatie. Heb ik op een partij gestemd die mijn standpunten slechts gedeeltelijk vertegenwoordigt, blijkt die partij helemaal niet te mogen meeregeren of moet ze gedane beloftes schenden. Wie roert er uiteindelijk in dat slappe aftreksel dat geen soep meer mag heten en dat altijd heter wordt gegeten dan het wordt opgediend?" Konaldinho zucht en droomt van een betere toestand in een betere wereld.

Over beginselen

Het regent miljarden. De politieke partijen – de een na de andere – maken hun verkiezingsprogramma’s bekend.

De VVD wil 30 miljard bezuinigen.
Het CDA wil 18 miljard bezuinigen.
GroenLinks wil 16 miljard bezuinigen plus de lasten met 3 miljard verzwaren.
De ChristenUnie wil ook 16 miljard bezuinigen.
D66 wil 15 miljard bezuinigen.
De SP wil 10 miljard bezuinigen.

Politieke partijen doen Konaldinho geen plezier met bezuinigen, dus overweegt hij ernstig SP te gaan stemmen. Tenzij de PvdA, die nog twijfelt over haar beginselen en daarom wacht met het bekendmaken van haar program, onder de 10 miljard van de SP duikt. Ter vergelijking: vorig jaar maakte Wouter Bos, de PvdA-minister van Financiën van het voorbije kabinet, een bedrag van 16,8 miljard over aan Fortis Bank, ongeveer de som die nu bezuinigd moet worden. De spanning stijgt. Wat gaan de sociaaldemocraten doen?

Over vooruitgang

Met de politiek mag het dan behelpen zijn, de toestand in de wereld in z'n algemeen gaat erop vooruit. Neem alleen maar de media. Een jaar of wat geleden zag je op tv na middernacht alleen belspelletjes van het onbenulligste soort. Nadat de Tweede Kamer dat hard - wat zeg ik: keihard - heeft aangepakt, zijn er tegenwoordig op elk net de allervriendelijkste dames te zien. Bijna allemaal bieden ze de mogelijkheid om gebeld te worden.

Niet alleen op tv, ook in de dagbladpers is er steeds meer ruimte voor ontspanning, ja zelfs poëzie. Een kleine bloemlezing:

Ed werkt. Els met die hete logé
in haar warme bed... 65 cpm

In slechts enkele woorden wordt een hele wereld opgeroepen. Heel anders dan dat oeverloze gezever dat je vroeger in de krant las. Ander voorbeeld:

Anky in bad bij de buren. Is
dat uw teen buurman? 65 cpm

Waarmee tegelijkertijd de beperkingen van een verre vriend weer eens worden blootgelegd. En om het feestelijk af te sluiten:

Sexy mama regio Z-H, 39 jr
jong 2 kindjes zkt. wipvriend.
sms Rhonda

Over D66

Wanneer mijn grootouders water wilden hebben, moesten ze naar buiten, naar de put en flink pompen. We zijn nu twee generaties verder. Je zou zeggen dat we tegenwoordig alles sneller doen, vooral de rotklussen, zoals koken en wassen. Machines hebben ons een hoop werk uit handen genomen. Binnen een werkdag zijn we op een ander continent. Toen de computer vijftien jaar geleden opkwam, zou de mens overbodig worden, fluisterden kwade tongen. Door de technische vooruitgang - 'De techniek staat voor niets'- zouden we stukken minder tot helemaal niet meer hoeven werken. Onacceptabel, vindt D66. De AOW-leeftijd moet naar 67 jaar. Ik vind dit zo'n visionaire en prikkelende gedachte, dat ik ernstig overweeg binnenkort het nulletje voor Alexander rood in te kleuren.

Over Camiel

Camiel stapt uit de politiek. Hij wil meer tijd met zijn vriendin doorbrengen. Vriend en vijand betreurt, respecteert, ja zelfs bewondert dit besluit. ‘Ben het niet altijd met hem eens maar dat vind ik nou echt een aderlating voor het CDA’, twittert Femke. ‘Aardige vent’, twittert Boris. ‘Keuze voor privé verdient wel respect’, twittert Jack.

Tot nu toe is Camiel overal mee weggekomen:

- als kamerlid was hij tegen de kilometerheffing
- als minister was hij fel voor de kilometerheffing
- toen zei hij: ‘Niet ik beslis, de ANWB beslist’
- na enige commotie zei hij: ‘Niet de ANWB, de kamer beslist’
- en toen viel het kabinet...

Vriend en vijand mogen hem, de kroonprins van het CDA. Maar juist nu het land hem nodig heeft, gaat hij met zijn vriendin op de bank zitten cocoonen.

Stel je voor dat Columbus achter de hammen van zijn partner was blijven liggen, dan was Amerika nooit ontdekt. Stel dat Neil Armstrong ervoor gekozen had zijn kinderen naar school te brengen, dan wisten we niet beter of er groeien meiknolletjes en truffelaardappels op de maan. Stel dat Van Gogh niet voor de kwast maar voor de rok was gegaan, dan zou Amsterdam nu jaarlijks 1,5 miljoen bezoekers mislopen. Reken zelf de gederfde inkomsten voor de middenstand uit.

Een onbegrijpelijk besluit van Camiel. Maar misschien is het wel beter zo. Ik begin net een beetje gewend te raken aan Jan-Peter. Die kan best nog een poos mee.

Over stemmen voor dummies (10 tips)

1. Overheid, zorg dat er meer dan één partij meedoet. Dat kiest makkelijker.

2. Stuur iedere stemgerechtigde ruim van tevoren een stempas die moeilijk te vervalsen is. Vraag niet naar identiteitsbewijzen. Dat kan als klantonvriendelijk worden ervaren.

3. Stuur tegelijkertijd met het stembiljet de kandidatenlijst rond. Dan hoeft de burger niet te gissen of te googelen.

4. Stuur met de stempas en de kandidatenlijst ook de ‘spelregels’ rond. Wat gebeurt er bijvoorbeeld met die charismatische lijstduwer die op de twaalfde plaats staat? Komen alle stemmen op hem automatisch bij de lijsttrekker terecht of zorgen de voorkeursstemmen ervoor dat hij rechtstreeks op het pluche komt? En als-ie dat niet wil, heeft hij dan de kluit belazerd? Schep duidelijkheid.

5. Gooi stemcomputers de deur uit. We kunnen de computer van een karretje dat we naar Mars sturen zodanig programmeren dat het zelfstandig rondrijdt en foto’s maakt, dus wie zegt dat mijn stem op GroenLinks niet regelrecht bij GrauwRechts terechtkomt, of omgekeerd? Het rode potlood!

6. Politieke partijen, communiceer waarom de burger op uw lijst zou moeten stemmen. Een elftalfoto van casual geklede kandidaten zegt niet alles.

7. Politieke partijen, wil je straks niet met andere partijen samen regeren, zeg dat dan nooit van tevoren. Het zou arrogant kunnen overkomen.

8. Pers, stel gerust eens een kritische vraag aan de kandidaten. Wat hebben ze in het verleden gedaan? Wat gaan ze in de toekomst doen? Hebben ze daar wel eens over nagedacht?

9. Stembureaus, hang een poster op met de tekst: ‘Voorzichtig. Te hoopvol gaan stemmen kan tot ernstige teleurstellingen leiden.’

10. Kiezer, weet u echt niet waar u op moet stemmen? Stem dan niet blanco, dat heeft nog nooit indruk gemaakt. Maar twijfel niet te lang. Dat zou zonde zijn van uw tijd. Veel succes met uw keuze!

Over het frietkot

Als cafetaria's het meervoud is van cafetaria, is cafetarium dan het enkelvoud?

Over gemeenteverkiezingen

Het stembiljet is enkele weken geleden bij Konaldinho in de bus gevallen. De lijst met partijen en namen nog niet. Internet biedt uitkomst. Konaldinho ontdekt dat er vijf partijen meedoen. Op lijst 1 staan allemaal inwoners van Amel. Op lijst 2 allemaal inwoners van Bemel en op lijst 3 van Cemel. Lijst 4 noemt zich CDA en lijst 5 VVD. ‘Dit is de moeilijkste stemronde die ik ooit heb meegemaakt’, beseft Konaldinho, die zelf in Amel woont. Op lijst 1 staan 25 personen uit zijn eigen woonplaats. ‘Prima gasten die het goed doen binnen het verenigingsleven, maar ik sluit niet uit dat de meesten nog nat achter de oren zijn en nooit aan het pluche hebben geroken. De enkeling die wel politiek zitvlees heeft, mag graag het paard achter de wagen spannen.’ Konaldinho zit ermee in z’n maag. 'Stem ik op lijst 2 of 3 dan gaan de gemeentelijke geldstromen ongetwijfeld naar andere dorpen. Op de VVD stemmen betekent dat er een koopzondag komt. Dat houdt de mensen maar nodeloos weg van het voetbalveld. En op het CDA stemmen, daar ben ik nog te weinig éminence grise voor. Blanco stemmen dan? Nooit gemerkt dat dit enige indruk maakt. Is níet stemmen een optie? Nope, kwestie van opvoeding.’ En Konaldinho, vergeefs zoekend naar partijprogramma's, beginselverklaringen of zelfs goede voornemens, moddert verder en als hij niet gestopt is moddert hij nu nog.

Over carnaval

Soms breekt er ineens een besef door dat gepaard gaat met een gevoel van schaamte. Waar ik woon wordt carnaval gevierd. Ik hou van carnaval. Ik hou van haring. Af en toe komt er een carnavalswagen langs. Met enige gene realiseer ik me ineens dat de muziek die van zo’n wagen afkomt eigenlijk niets met carnaval te maken heeft. Al jaren niet meer. ‘Mien waar is m’n feestneus’, ‘Bij ons staat op de keukendeur’, ‘En dan die hèndjes de lucht in’… Het was bijna funky muziek waar je relaxt van werd. Wat er nu van carnavalswagens afkomt, heeft niets met muziek te maken. Het is een opgefokt statement. Een soort gabberturbohouse waarvan je hoofd heel snel op en neer gaat. Teksten zijn er niet meer. Doef! – Doef! – Doef! Het lijkt alsof er munitie wordt afgeschoten. Als zo’n wagen langskomt hoop ik altijd dat-ie snel doorrijdt naar de buren.

Over wie is de mol?

Over venijn

Zie d‘r liggen, opgerold op de bank. Er schuilt geen greintje kwaad in. Tot je aan haar oren trekt en in haar buik begint te prikken. Ze laat het nog even over zich heenkomen, maar dan is het basta en haalt ze vinnig uit. Ze lijkt wel een ambtenaar! Een greep uit de pers: ‘Mark Rutte haalt uit naar Bos’ en: ‘Eurlings haalt uit naar critici km-heffing’, ja zelfs: ‘Koningin haalt uit naar internet.’ Ook buitenlandse topambtenaren doen het: ‘Obama haalt uit naar Wall Street’. Op internet wemelt het van die sukkels die ineens gif spuwen: ‘Zanger AC/DC haalt uit naar Bono en Geldof’ en ‘Steve Jobs haalt uit naar Google.’ Sommigen doen niets liever, zoals Peter R. de Vries, die in korte tijd wist uit te halen naar Spong, Freek de Jonge, Wilders en Moszkowicz. Ik heb het gevoel dat er voor 2010 nog meer in het vat zit.

Over hoe het ook kan

Engeltje: ‘Waar een klein land groot in kan zijn. We zetten er even met z’n allen de schouders onder en halen op één dag 83 miljoen euro op voor het volk van Haïti dat zo zwaar getroffen is door een aardbeving. Hoezo krenterig?’

Duveltje: ‘Twee weken geleden ging er voor 68 miljoen euro de lucht in. Daar was niet eens een media-offensief voor nodig. En als ik Wouter Bos niet had ingefluisterd het bedrag te verdubbelen, was je nog door de Belgen uitgelachen ook .'

Over de Tweede Kamer

Als een kamerdebat live uitgezonden wordt, is het serieus. Vorige week, 13 januari 2010, ging het over het rapport Davids. De val van het kabinet dreigde, omdat de premier ten onrechte namens het hele kabinet had gesproken in een eerste reactie op het rapport. Er werd tot drie uur ’s nachts gedebatteerd. De fractieleider van een partij aan de linkerkant van het politieke spectrum noemde ons kabinet ‘een beschamend soepzootje’. De fractieleider van een partij ter rechterzijde noemde onze premier ‘een brekebeen’. De fractieleider van een partij die speciaal voor dieren is opgericht, ging inhoudelijk in op de voorliggende kwestie en eindigde haar betoog met de zin: ‘Voorts zijn wij van mening dat er een einde moet komen aan de bio-industrie.’ Het is live televisie, nietwaar. De fractieleider van een partij die links is en groen bovendien wees op het feit dat het kabinet meer begaan was met het vermijden van politiek gezichtsverlies dan met de doden van Irak. Tegelijkertijd zaten parlementariërs verveeld met hun smartphone te spelen. Een fractieleider van een liberale partij richtte zich tot de premier met de woorden: ‘Wat maakt dit kabinet er een zootje van!’ De fractieleider van een partij die tegelijk democratisch en sociaal-liberaal is, was niet bij de interruptiemicrofoon weg te sláán. Op de achtergrond nam een kamerlid een verse Stimorol, terwijl hij de oude uit z’n mond haalde en onder zijn blauwe stoel plakte.

Over innovatie

Als ik de media en mezelf mag geloven zijn wij het meest innovatieve volkje op aard. Waarom past innovatie zo goed bij de Nederlander? Het kost niets en er zijn geen grondstoffen voor nodig. Nederlanders hebben een krenterige natuur en krenten zijn van nature creatief. Nederlanders denken dat ze creatief zijn, omdat ze het zelf geloven. Ieder meent zijn uil een valk te zijn, nietwaar.

Als we zo creatief zijn, waarom kampen we dan met de volgende problemen?

1. het strooizout is op
2. het verkeer ondervindt veel hinder en gevaar door de gladheid
3. door zout en sneeuwschuivers vallen er gaten in het asfalt
4. de prijs van ruitenvloeistof met antivries schiet naar recordhoogte
5. sneeuwschuivers voor thuis zijn niet meer aan te slepen

Je moet ook altijd alles zelf doen, zeker in Nederland. Dus stel ik mijn poriën open, en zie wat er uitademt: pure innovatie. Allereerst moet de overheid overgaan tot wegverwarming. Elke club in het betaald voetbal heeft al veldverwarming. Een paar draden in het asfalt trekken en de sneeuw smelt nog voor ze gevallen is. Pekel strooien is passé en het asfalt blijft gevrijwaard van schuivers en gaten. We zijn van een hoop gehannes af.

Afgelopen herfst waren ze een vertrouwd gezicht in het straatbeeld: mannetjes met koptelefoons op achter een stoere bladblazer. Philips moet zo snel mogelijk een ‘hot’-knop op dit apparaat ontwikkelen, zodat de hete lucht de sneeuw doet smelten als sneeuw voor de zon. De sneeuwschuiver kan naar het Openluchtmuseum in Arnhem.

Op een antivriesruitenvloeistofalternatief zit ik nog te broeden.