woensdag 21 oktober 2009

Over files

De pijn die een vrouw tijdens de bevalling doorstaat, moet met niets te vergelijken zijn. Toch hoor je achteraf zelden een vrouw klagen. Baby geboren, leed verloren. Zo is het ook met files. Wie anderhalf uur in de auto zit te puffen omdat het verkeer vastzit, slaakt een zucht zodra het gaspedaal weer omlaag kan. Er zijn genoeg vrouwen die niet terugdeinzen voor een tweede of zelfs derde bevalling. Zo staan automobilisten de volgende dag ook weer in de file. Met frisse tegenzin, want ze waren het leed alweer vergeten. Toch zijn er vrouwen die er genoeg van hebben: voor mij geen nageslacht meer. Voor eens en altijd de knoop doorgehakt. Kon de automobilist ook maar besluiten: nooit meer in de file. Elke weg in Nederland verdubbelen. Een tweebaansweg wordt vierbaans. Een provinciale weg wordt dubbelbaans. De brug bij Ewijk wordt de bruggen bij Ewijk. Vanuit de lucht zal het verschil niet te zien zijn. Die sliert die door het landschap slingert is twee keer zo breed, maar valt nog altijd in het niet te midden van eindeloos weiland. Allemaal even de schouders eronder en de files zijn opgelost. Geen enkele naoorlogse regering is erin geslaagd files kleiner te maken. Maar willen we dit probleem wel opgelost hebben? In de file zijn we even niet beschikbaar voor partner, kinderen, baas en schoonmoeder. Muziekje aan, lekker cocoonen. Een uurtje dat gevoel alsof je weer in de baarmoeder zit. Heerlijk!

Geen opmerkingen: